- Home
- Przydatne wskazówki
- Najlepsze atrakcje Muzeum...
Muzeum Archeologiczne w Lizbonie skrywa najcenniejsze skarby historii Portugalii, jednak większość turystów przegapia jego najważniejsze atrakcje przez brak planowania. Ponad 60% odwiedzających spędza tu mniej niż 90 minut, pomijając 2000 lat historii Półwyspu Iberyjskiego. Tłumy gromadzą się przy oczywistych eksponatach, podczas gdy niezwykłe dzieła, takie jak egipskie sarkofagi czy wizygocka biżuteria, pozostają niezauważone. Rozmieszczenie muzeum – na wielu piętrach dawnego pałacu królewskiego – może przytłoczyć nowicjuszy. Bez lokalnych wskazówek możesz zmarnować cenny czas na poruszanie się po budynku zamiast podziwiać fenickie złoto czy rzymskie mozaiki. Dla miłośników historii to nie tylko stracone zdjęcia, ale też okazja, by poznać wielowarstwową przeszłość Portugalii przez artefakty, o których przewodniki często milczą.
Jak uniknąć tłumów w muzeum archeologicznym?
Godziny szczytu w muzeum pokrywają się z innymi atrakcjami Lizbony – późne poranki, gdy przypływają turyści z rejsów, oraz weekendy, gdy przychodzą miejscowi. Jednak miłośnicy archeologii mają swoje sekretne okienka. We wtorkowe popołudnia, według danych muzeum, jest o 40% mniej odwiedzających, ponieważ większość grup wybiera się na wycieczki do Sintry. Przybycie na otwarcie (o 10:00) pozwala cieszyć się pięknem XVI-wiecznych krużganków w ciszy. Kolejna porada: w porze lunchu (12:30–14:00) jest znacznie luźniej, gdy turyści wychodzą na posiłek. Nie popełniaj typowego błędu i nie przychodź w niedziele z darmowym wstępem – choć oszczędzisz, dni te wypełniają się grupami szkolnymi. Jeśli musisz odwiedzić muzeum w weekend, wybierz ostatnie dwie godziny przed zamknięciem, gdy rodziny z dziećmi już wychodzą.
Artefakty, które warto zobaczyć, a które większość omija
Poza oczywistą kolekcją rzymską muzeum skrywa niezwykłe skarby, które nawet częstym podróżnikom umykają. Fragmenty „Księgi Umarłych” w Galerii Egipskiej – przywiezione przez portugalskich odkrywców w XIX wieku – mogą konkurować z eksponatami British Museum, ale przyciągają o 80% mniej widzów. Na piętrze kolekcja średniowiecznej sztuki islamskiej ukazuje często pomijaną spuściznę mauretańską Portugalii, w tym XII-wieczne astrolabia używane przez arabskich żeglarzy. Prawdziwi koneserzy odnajdą maleńką Salę Złota Prehistorycznego, gdzie delikatne filigranowe dzieła sprzed 3000 lat kultury Castro zadziwiają kunsztem. Wzruszającym punktem są też wizygockie korony wotywnie w Galerii 14, ukazujące artystyczną finezję „wieków ciemnych” Portugalii. Te niedoceniane skarby rzadko przyciągają tłumy, bo nie są uwzględnione w podstawowym przewodniku audio.
Jak poruszać się po skomplikowanym układzie muzeum?
Muzeum, zlokalizowane w labiryncie zabudowań klasztoru Hieronimitów, dezorientuje wielu nowicjuszy. Kluczowe kolekcje są rozrzucone na trzech niepołączonych piętrach, a schody chowają się za wystawami czasowymi. Zamiast podążać za ogólnym planem (używającym nazw okresów archeologicznych nieznanych laikom), zacznij od galerii rzymskich na parterze dla kontekstu. Następnie centralnymi schodami przejdź od razu do kolekcji egipskiej, zanim zbierze się tłum. Sekcje średniowieczne wymagają powrotu na dół przez mniej oczywisty wschodni korytarz. Wyspecjalizowane gabinety numizmatyczne i epigraficzne zostaw na koniec – mają fascynujące niszowe artefakty, ale mogą zabrać czas lepiej spędzony na głównych atrakcjach. Dostęp dla osób niepełnosprawnych jest zaskakująco dobry, z windami przy każdej galerii, choć słabo oznakowanymi.
Co jeszcze zobaczyć w okolicy? Sprawdzone lokalne propozycje
Lokalizacja muzeum w dzielnicy Belém stawia cię o krok od słynnych portugalskich ciasteczek, ale wprawni podróżnicy przedłużają swoją podróż kulturową mądrze. Zamiast stać w godzinnej kolejce do Pastéis de Belém, przejdź pięć minut do spokojnej kawiarni w ogrodzie Muzeum Morskiego. Ich migdałowy tort z ginginha (wiśniowym likierem) to idealna przekąska po muzeum. Niewielu wie, że przez zachodnie wyjście można wejść do oszałamiającego kościoła Santa Maria z XVI wieku – jego krużganki oferują panoramiczne widoki bez tłumów znanych z klasztoru Hieronimitów. Na zachód słońca zamiast nad zatłoczone nabrzeże Tagusu wybierz się na dach pobliskiego Muzeum Sztuki Ludowej, czynnego do 19:00, z najlepszym niedocenianym widokiem na Lizbonę. Te lokalne wskazówki zamieniają wizytę w muzeum w płynne zanurzenie w kulturze.
